Στους Μακεδονες ρεει αιμα Ελληνικο!Να ρε αυτοι θα μας υπερασπιστουν!

Μπραβο παιδια αξιοι!Σε σας Στηριζεται η Ελλαδα!Ψηλα ψηλα τα πρασινα μπερε!Δεν πε δεν πε δεν πεφτουνε ποτε!
Βιντεο απο την παρελαση με το επιμαχο συνθημα











Λοιπον σημερα ηταν απο τις καλυτερες μερες μου.Δεν εχω νιωσει τοσο τρελος και τοση αδρεναλινη ποτε μου.Τι εγινε...Ειχαμε δεμα απο Ελλαδα και πηγαμε να το παρουμε απο Μπολονια που θα το φερνε ο Ξεσκιδης...τωρα γιατι τον λεω ετσι αλλη ιστορια.Λοιπον στο δρομο βλεπαμε τους στρατιωτικους που μαλλον ειχαν εξοδο.Με πιανει λοιπον το τρελο μου και αρχισα να τραγουδαω το"Κοροιδο Μουσολινι κανεις σας δε θα μεινει" κτλ..σε ολη την διαδρομη.Με κοιταγαν οι τυποι αλλα που να κολωσω ..ειχα παρει φωτια.Λοιπον σε μια φαση εκει που περιμεναμε φευγει ο αδερφος μου να παει να δει μηπως ηρθε το δεμα απο την αλλη μερια ....και περναει ενας στρατιωτικος...εγω το χαβα μου..με κοιταει στραβα και τοτε αναβω ,τον κοιταω οσο ποιο προκλητικα μπορω αλλα σε χαλαρη σταση και του του το ξανατραγουδαω στην φατσα του!Αγριευει ο τυπος και κανει ενα βημα προς τα μενα..εγω χαμπαρι!Ο μιλιταρακος ξαφνιαζεται -μαλλον νομιζε πως θα κολωσω- κανει στροφη επιτοπου και φευγει!Το ξερω πως δεν ηταν κατι και ισως να προσλαβω πολλους χαρακτηρισμους απο αυτο...Αλλα απλα δεν με νοιαζει... μακραν η καλυτερη μου μερα απο το καλοκαιρι εδω..

Αχ κατακαημενη πατριδα......

Σημερα ηταν μια περιεργη μερα... απο που να αρχισω...Επεσε ολος ο καφες στο πληκτρολογιο βραχυκυκλωσε και τωρα γραφω απο πληκτρολογιο οθονης.Μετα πηγα για ψωνια και βρηκα εναν Ισπανο που καναμε μαζι Ιταλικα εδω τον πρωτο καιρο.Ειχε πει το κορυφαιο τοτε που λεγαμε ποιες φρασεις ξεραμε στην γλωσσα το αλλου.Λοιπον σηκωνεται πανω με κοιταει και κανει."Γ@μημενοι Κωλοτουρκοι!" και η τριχα καγγελο του Βαγγου!Ειχαν σκοτωσει αποσο καταβα με οσα Ιταλικα ηξερα κατι" εξτρεμιστες"Τουρκοι τον πατερα του αγνωστο για ποιο λογο στην Γερμανια...Τωρα μου εκανε γεματος καμαρι "εχω μαθει κιαλλα Ελληνικα"και αρχισε να απαγγελει τον θουριο του Ρηγα!...Αχχχ ρε Adrea να σαι καλα αν και ξενος τα ξερεις καλυτερα απο μας...και τα παιδακια τωρα μαθαινουν πως ο Αθανασιος Διακος απλα πεθανε(παπαπα βαρβαρα πραγματα το σουβλισμα)..και αυτο στις καλες περιπτωσεις..αλλα λενε πως ηταν ο ντραμερ απο τις Τρυπες ... Αχ κατακαημενη πατριδα.. που πας? ποτε θα ξυπνησεις?

Φιλοσοφια time...

Σημερα που εψαχνα τα σιντια μου γιατι ηθελα να βρω κατι παλια προγραμματα ξεθαψα με σα σε ενα φακελο που ειχα ebooks αυτο το κειμενακι...Ετσι ειπα να το βαλω εδω κρυβει μεγαλες αληθειες..Enjoy...*αφιερωμενο σε ενα φιλαρακι..


«Ένας καθηγητής φιλοσοφίας μπήκε μια μέρα στην τάξη κρατώντας ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Όταν το βάζο γέμισε τους ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές απάντησαν «ναι είναι γεμάτο». Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο. Το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά ανάμεσα στις μεγαλύτερες πέτρες. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο τους ξαναρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» Οι μαθητές γέλασαν και απάντησαν «Ναι είναι γεμάτο». Αυτός και πάλι χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά που είχαν μείνει. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο τους ξαναρώτησε: ”Είναι γεμάτο το βάζο;» Οι μαθητές δίστασαν λίγο αυτή τη φορά αλλά απάντησαν «Ναι είναι γεμάτο» Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να πει κουβέντα πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Το υγρό γέμισε όλα τα υπόλοιπα κενά του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο τους ρώτησε «είναι γεμάτο το βάζο;» οι μαθητές γέλασαν και αυτή τη φορά απάντησαν με σιγουριά «ναι είναι γεμάτο.» Τώρα θέλω να θεωρήσετε λέει ο καθηγητής ότι αυτό το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σας όπως η οικογένεια, ο σύντροφος σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι, η υγεία σας. Οι πέτρες αντιστοιχούν στα πιο σημαντικά, τόσο σημαντικά που αν τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη. Τα βοτσαλάκια είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας όπως οι σπουδές, η εργασία, το σπίτι, το αυτοκίνητο. Αν αυτά βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά δηλαδή στη ζωή σας. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πιο μικρά πράγματα της ζωής σας. Αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τα βότσαλα ούτε για τις πέτρες. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και ενέργεια για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποιά είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τον σύντροφό σας, χαρείτε τους φίλους σας, προσέξτε την υγεία σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι και το αυτοκίνητό σας, να πληρώσετε το δήμο και το τηλέφωνο. Όμως φροντίστε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητές σας. Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε η μπύρα τι αντιπροσωπεύει; Ο καθηγητής γέλασε και είπε: «Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία κάθε φορά πόσο στριμωγμένος είσαι. Αυτό που πάντα πρέπει να ξέρεις είναι ότι πάντα υπάρχει χώρος για δύο μπυρίτσες.»

charlie & the chocolate factory

Σημερα ειδα ισως την ομορφοτερη ταινια που εχω δει.Ισως οχι την καλυτερη αλλα σιγουρα την ομορφοτερη!Μου θυμησε τα παιδικα μου χρονια και μαλιστα σαν φλασια θυμαμαι οτι την ειχαμε δει(οχι αυτην, την παλια ειχαμε δει. Αυτη ειναι το remake) ενα Σαββατο πρωι μαζι με τον αδερφο μου(χιχιχι μεγαλοι τηλεορασακηδες!)καθισμενοι στη μοκετα τρωγοντας κουλουρακια που μολις ειχε κανει η μητερα μου!Ακομα θυμαμαι την μυρωδια!Αχχχ!Πραγματικα υπεροχα...τι ευτυχισμενες εποχες...

οσοι με τον Χαρο γιναν φιλοι...

Σημερα πετυχα στο νετ αυτη την φωτο...Μου αρεσε παρα πολυ και ξυπνησε μνημες...
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

εχω ταλεντο τελικα....και δεν το χα παρει χαμπαρι

Σημερα φτιαξαμε μαζι με μια πολυ καλη μου φιλη(τουλαχιστον εγω την θεωρω ετσι )το blog της.Ειναι πραγματικα κατι που εκανα με μερακι και αγαπη και στο μεταξυ οσο το κοιταζω τοσο περισσοτερο μου αρεσει!!!!Ζηλευω λεμε θελω και γω ενα τετοιο!Παντως ξερω τι θα κανω αμα χρειαστει ποτε να βγαλω κανενα λεφτο... (καλα μη βαρατε λεμε και καμια βλακεια να περασει η ωρα..)Καλο μας bloggαρισμα κοπελια!

Η κλειδαρια και Εκεινη...

Χθες βγηκαμε εξω με καποια παιδια και μπορω να πω περασαμε καλα.Αλλα ειχαμε μια δυσαρστη ακληξη δεν ανοιγε η πορτα μας το βραδυ...Τελικα κοιμηθηκαμε στα παιδια και το πρωι αφου αναστατωσαμε ολη την πολυκατοικια με το δραπανο διαλυσαμε την κλειδαρια και μπηκαμε...Τωρα και εγω ακουω ενα τραγουδακι που εψαχνα καιρο και το βρηκα χθες και μου αρεσει πολυ...

Γεννιέσαι την έχεις μητέρα
πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα
εκείνη σε βάζει στην κούνια
στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα

Σου δείχνει πώς κάνει η πάπια
και μοιάζει με κάποια που 'χες γκόμενα
στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια
και με τ' αστεράκια τα φλεγόμενα

Μετά που σε στέλνουν σχολείο
στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται
μικρή με τα ροζ κοκαλάκια
και τα ποιηματάκια που θα μάθετε

Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις
χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι
της σπας με νεράντζια τα τζάμια
κι από την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα
το στήθος της θέλει να σπάσει
κυλιέται στα δάση και στα κύματα

Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει
που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους
που δίνει φιλιά μες στα δόντια
κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς

Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι
σε σέρνει απ' τη μύτη αυτό το βάλσαμο
αυτή η μυρωδιά από γαζία
αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ

Κανένας βοηθός δεν υπάρχει
να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε
κι εκείνη δε λέει να κοιτάξει
γκαζώνεις τ' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι

Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο
και πάλι δε βρίσκω εκείνο που 'θελα
πριν βγω στη σκηνή νιώθω χάλια
αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά

Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει
μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται
χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια
χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε

Περνάω την κιθάρα στο βύσμα
με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι
αρχίζω τον πρώτο μου στίχο
τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι

Ο θειος....

Ιταλια 3:15 πρωι δεν μου κολαει υπνος με τιποτα....Σκεφτομαι πολλα και διαφορα.Ενα απο αυτα ειναι και ο θειος...Ειχα γραψει θυμαμαι αυτο κειμενακι ακριβως μετα την κηδεια...Δεν ξερω αλλα οποτε το θυμαμαι συγκινουμαι πολυ ισως γιατι ηθελα να τα πω καπου και τελικα τα ειπα στο word...Τα παιδια στο σαιτ που το δημοσιευσα ειπαν πως ειναι καλογραμμενο εγω πιστευω ισα ισα το αντιθετο αλλα με εκφραζει...Οριστε λοιπον..



Ο θειος....

Εδω και καιρο ελεγα μολις κατεβω Ελλαδα θα παω στον θειο που εχω να τον δω πολυ καιρο να τα πουμε.Παντα μου αρεσαν οι ιστοριες του θειου...Ηρωας πολεμου ο θειος...Ιπταμενος μηχανικος στην ΠΑ απο αυτους που λες και «μιλανε με τα αεροπλανα»οπως ελεγε ο ιδιος ,με πλουσια δραση ο θειος.Δυστηχως δεν τον ηξερα και τοσο καλα αλλα τον αγαπουσα πολυ.
Ξαφνικα χανουμε την γιαγια πριν απο ακριβως 40 μερες και τωρα ο θειος...Δεν αντεχε μακρυα απο την αδερφη του.Ομολογω πως δεν στεναχωρεθηκα τοσο για την γιαγια ισως επειδη την εβλεπα να βασανιζεται..ισως πολλα...
Αλλα για τον θειο μου στεναχωρεθηκα πολυ.Ισως μια απο τις λιγες φορες που δακρυσα στην ζωη μου με τοσο πονο.Ομως αυτο που μου εκανε τρομερη αντυπωση ειναι ενα πραγμα.Με το που πατησα το ποδι μου στην εκκλησια και ειδα απεξω τα στεφανια απο τους συναδελφους του και το φερετρο σκεπασμενο με την Γαλανολευκη ενιωσα πολυ περηφανος και αμεσως ενιωσα καλυτερα .Ολα αμεσως τα ειδα αλιως με αλλο ματι .

Ομολογω πως στην κηδεια δεν πολυπροσεξα τι γινοταν,το μυαλο μου ηταν αλλου..Μεγαλη μορφη ο θειος οπως λεγαμε τα αδερφια μεταξυ μας.Παντα με τον καλο το λογο στο στομα,σου ενεπνεε εμπυστοσυνη και μονο με το βλεμα του.Παντα στις δυσκολες στιγμες να βοηθησει την οικογενεια ολη οικονομικα και ψυχολογικα.Ουκ ολιγες φορες ειχαμε «ξελασπωσει»λογω του θειου.Με το καλαμπουρι στο στομα και την αυστηροτητα του στρατιωτικου που σε εκανε να στεκεσαι σουζα την ιδια στιγμη!Μεγαλη μορφη ο θειος...Ειχε ενα τονο παρασημα και ομως τα εκρυβε.. «αυτα ειναι μονο τενεκεδες » ελεγε.Ειχε πολεμησει στο Ελαλαμειν και στην Κορεα ο θειος.Ειχε υπηρετησει στην θρυλικη 335 μοιρα και στην 111 ΠΜ ο θειος.Εκανε οτι σαββουρα και παλιατζουρα ειχε φτερα να πεταει ο θειος...... Θυμαμαι οταν ειμασταν μικρα και μας ελεγε ιστοριες απο τον πολεμο τον βλεπαμε σαν θεο...ισως απο εκει κολησα την τρελα με τα αεροπλαναΑκομα θυμαμαι την ιστορια που περασε πανω απο το νεκροταφιο του χωριου την ωρα την κηδειας του πατερα του μιας που δεν μπορουσε να ειναι εκει.Μεγαλος μαγκας ο θειος... αποστρατευτηκε στην χουντα γιατι αρνηθηκε να συνεργαστει και ας ηξερε τις συνεποιες..Ο ορισμος του Κρητικου ο θειος ,ορθιος σαν τον Ψηλορητη με βλεμα ατσαλι αλλα και γεματο καλοσυνη ειχε κερδισει τον σεβασμο ολων ο θειος και συγχρονως τον λατρευαν...σπανιος συνδιασμος..
Σωστος σταυραετος ο θειος δεν μασαγε με τιποτα.Ποσες φορες ειχε παει νοσοκομειο (ηταν και μεγαλος σε ηλικια) και παντα ορθιος και με το μυαλο ξυραφι....
Ο Θεος να αναπαυσει την ψυχουλα σου εκει πανω μαζι με τους δικαιους και μην ξεχασεις την βολτα με το C-130 που μου ειχες υποσχεθει τοσα χρονια τωρα...


Λεφτερια στους ανεμους ζηταω εχω παψει να ειμαι θνητος
Ανεβαινω ψηλα και αγαπαω διχως σωμα χρυσος αετος
Και χωρις τα φτερα δεν φοβαμαι το γαλαζιο ζεστη αγκαλια
στα ψηλα τα βουνα να κοιμαμαι στο Αιγαιο να δινω φιλια