Ο θειος....

Ιταλια 3:15 πρωι δεν μου κολαει υπνος με τιποτα....Σκεφτομαι πολλα και διαφορα.Ενα απο αυτα ειναι και ο θειος...Ειχα γραψει θυμαμαι αυτο κειμενακι ακριβως μετα την κηδεια...Δεν ξερω αλλα οποτε το θυμαμαι συγκινουμαι πολυ ισως γιατι ηθελα να τα πω καπου και τελικα τα ειπα στο word...Τα παιδια στο σαιτ που το δημοσιευσα ειπαν πως ειναι καλογραμμενο εγω πιστευω ισα ισα το αντιθετο αλλα με εκφραζει...Οριστε λοιπον..



Ο θειος....

Εδω και καιρο ελεγα μολις κατεβω Ελλαδα θα παω στον θειο που εχω να τον δω πολυ καιρο να τα πουμε.Παντα μου αρεσαν οι ιστοριες του θειου...Ηρωας πολεμου ο θειος...Ιπταμενος μηχανικος στην ΠΑ απο αυτους που λες και «μιλανε με τα αεροπλανα»οπως ελεγε ο ιδιος ,με πλουσια δραση ο θειος.Δυστηχως δεν τον ηξερα και τοσο καλα αλλα τον αγαπουσα πολυ.
Ξαφνικα χανουμε την γιαγια πριν απο ακριβως 40 μερες και τωρα ο θειος...Δεν αντεχε μακρυα απο την αδερφη του.Ομολογω πως δεν στεναχωρεθηκα τοσο για την γιαγια ισως επειδη την εβλεπα να βασανιζεται..ισως πολλα...
Αλλα για τον θειο μου στεναχωρεθηκα πολυ.Ισως μια απο τις λιγες φορες που δακρυσα στην ζωη μου με τοσο πονο.Ομως αυτο που μου εκανε τρομερη αντυπωση ειναι ενα πραγμα.Με το που πατησα το ποδι μου στην εκκλησια και ειδα απεξω τα στεφανια απο τους συναδελφους του και το φερετρο σκεπασμενο με την Γαλανολευκη ενιωσα πολυ περηφανος και αμεσως ενιωσα καλυτερα .Ολα αμεσως τα ειδα αλιως με αλλο ματι .

Ομολογω πως στην κηδεια δεν πολυπροσεξα τι γινοταν,το μυαλο μου ηταν αλλου..Μεγαλη μορφη ο θειος οπως λεγαμε τα αδερφια μεταξυ μας.Παντα με τον καλο το λογο στο στομα,σου ενεπνεε εμπυστοσυνη και μονο με το βλεμα του.Παντα στις δυσκολες στιγμες να βοηθησει την οικογενεια ολη οικονομικα και ψυχολογικα.Ουκ ολιγες φορες ειχαμε «ξελασπωσει»λογω του θειου.Με το καλαμπουρι στο στομα και την αυστηροτητα του στρατιωτικου που σε εκανε να στεκεσαι σουζα την ιδια στιγμη!Μεγαλη μορφη ο θειος...Ειχε ενα τονο παρασημα και ομως τα εκρυβε.. «αυτα ειναι μονο τενεκεδες » ελεγε.Ειχε πολεμησει στο Ελαλαμειν και στην Κορεα ο θειος.Ειχε υπηρετησει στην θρυλικη 335 μοιρα και στην 111 ΠΜ ο θειος.Εκανε οτι σαββουρα και παλιατζουρα ειχε φτερα να πεταει ο θειος...... Θυμαμαι οταν ειμασταν μικρα και μας ελεγε ιστοριες απο τον πολεμο τον βλεπαμε σαν θεο...ισως απο εκει κολησα την τρελα με τα αεροπλαναΑκομα θυμαμαι την ιστορια που περασε πανω απο το νεκροταφιο του χωριου την ωρα την κηδειας του πατερα του μιας που δεν μπορουσε να ειναι εκει.Μεγαλος μαγκας ο θειος... αποστρατευτηκε στην χουντα γιατι αρνηθηκε να συνεργαστει και ας ηξερε τις συνεποιες..Ο ορισμος του Κρητικου ο θειος ,ορθιος σαν τον Ψηλορητη με βλεμα ατσαλι αλλα και γεματο καλοσυνη ειχε κερδισει τον σεβασμο ολων ο θειος και συγχρονως τον λατρευαν...σπανιος συνδιασμος..
Σωστος σταυραετος ο θειος δεν μασαγε με τιποτα.Ποσες φορες ειχε παει νοσοκομειο (ηταν και μεγαλος σε ηλικια) και παντα ορθιος και με το μυαλο ξυραφι....
Ο Θεος να αναπαυσει την ψυχουλα σου εκει πανω μαζι με τους δικαιους και μην ξεχασεις την βολτα με το C-130 που μου ειχες υποσχεθει τοσα χρονια τωρα...


Λεφτερια στους ανεμους ζηταω εχω παψει να ειμαι θνητος
Ανεβαινω ψηλα και αγαπαω διχως σωμα χρυσος αετος
Και χωρις τα φτερα δεν φοβαμαι το γαλαζιο ζεστη αγκαλια
στα ψηλα τα βουνα να κοιμαμαι στο Αιγαιο να δινω φιλια