αυτα που λες...

...φιλαρακι.Τι να αρχισω να λεω και που να τελειωσω...Νεο ακαδημαικο ετος(ποτε ετιτελους θα σταματησω να μετραω τα χρονια με Ακαδημαικα ετη...)νεα αρχη , νεα βασανα, νεο λιθαρακι στη ζωη μου...Η υπομονη λιγοστευει το ιδιο και οι αντοχες, αλλα τραβαει ..σιγα σιγα αλλα τραβαει..
Αυτο ομως που με ριχνει κατακορυφα ειναι η ψυχολογια αυτη η "ωχ αδερφε" που σε συνδιασμο με το αν ειναι καποιος κρυψινους ιδιως οταν νοιαζομαι γιαυτον μου τσακιζει τα νευρα.Που αναφερομαι...Ας το παρουμε απο την αρχη
Ειχα παντοτε ενα κολημα με την κοινως λεγομενη "απιστια".Κολημα για τους πολλους για λιγοτερους κατι φυσιολογικο.-Το περιεργο ειναι οτι τουλαχιστον το 90% απο τους πολλους συμφωνουν με τους λιγους αλλα φυσικα μονο στα λογια γιατι αν το κανουν αυτοι δεν θεωρειται ιδιο πραγμα και ακομα και αν θεωρηθει βρισκουν 10000000000 ελαφρυντικα ποσα που στο τελος λες και μπραβο το παιδι και πως αντεξε κιολας!..-
Το κολημα λοιπον ειναι οτι θεορω την "απιστια" κατω απο οποιεσδηποτε συνθηκες απλα απαραδεκτη .Και εκει που τρελαινομαι ειναι οταν δεν ειναι οχι απλα ζευγαρι αλλα παντρεμενοι.Εχει χιλια αν η υποθεση.Δεν γουσταρεις;Δεν μπορεις;Δεν εισαι φτιαγμενος γιαυτα εσυ;Δεν εχεις @@ να κατσεις να παλεψεις κυριως με σενα και τον εγωισμο σου;ΦΕΥΓΑ!Αλλα ασε τον αλλο να ξερει!Οταν υπαρχει σχεση δεν υπαρχει πια ο Μητσος και η Γιαννουλα!Υπαρχει ζευγαρι... αυτο σημαινει κοβω απο μενα , απο το θελημα μου και το κοματι το δινω στον αλλον.Δεν ειναι αρκετο;Δωσε παραπανω!Σκληρο;Καποιος θα ελεγε ναι..κιομως ειναι οτι τρυφεροτερο...Οσο και αν ειναι απο πετρα ,βλακας ,ρεμαλι ,γελοιος, ο αλλος το εκτιμα ....Και ερχεται η αμεσως επομενη ερωτηση:"Και αν δεν το εκτιμησει;ΕΓΩ θα πληγοθΩ παλι ε;".... Τι να πεις τωρα;;;;; σαν να μιλας σε ντουβαρι φιλε...Το προσπερνας και συνεχιζεις... :Μα ειναι δυνατον να μην επιθυμησεις καποιον αν το κυνηγας το θεμα;Που θα παει θα γινει η στραβη!Δεν ειναι δυνατον να παιζεις με την φωτια και να μην καεις!Θα γινει μια δυο τρεις εε που θα παει... Τι εννοω.Αν εισαι ετσι κιαλιως σε ενα περιβαλλον με πειρασμους μικρους η μη δεν καθεσαι ακαλυπτος ρε παιδι μου!Βγαινεις με συναδελφους-φιλους σου εε παρε και το ρημαδι το αλλο σου μισο μαζι σου! Εστω κανε αισθητη την παρουσια του.Το ξερεις-ω οτι εχει καταντησει σπορ το ποιος θα φαει ποιανου τον αντρα/ γυναικα, το βλεπεις οτι ο τυπος σου την πεφτει, η κοπελια βλακονιαουριζει σαν γατι... τι σκστ κανεις και καθεσαι;;; "Μα δεν μπορω ρε συ Πυρφορε να τους αντιμετοπιζω ολους σαν να θελουν να με ριξουν στο κρεβατι , εστω και αυτους που το κανουν .Θελω να σιγουρευτω πρωτα.."Ισως να εχεις και δικιο... εχεις αμυνες ομως;Ποσο αντεχεις πια;Ειναι λογικοτατο να σου αρεσει καποιος , εχει καποια πραγματα παραπανω απο τον αλλον,συν οτι ειναι το αισθημα οτι εγω θα τα καταφερω, συν οτι εχεις μπουχτισει απο τις ευθυνες και θες να νιωσεις λιγο "περιπετεια"(μη χε. λες και δε σου φτανει η περιπετεια που ζεις καθημερινα μεσα στην οικογενεια σου) χιλια δυο συν.Θα βρεθουν 500 "αλλοι"! Τι θα κανεις;;; :S Και στην τελικη ποσο θα αντεξεις! Εκεινη την στιγμη χτυπαει τηλεφωνο... "Ελαα Τασια μου!Τι κανεις! Αααχ με εκεινο τον κουκλο;Καλος ειναι;Αχχ τυχερη!"
Τι να πεις τωρα... απλα λυπασαι...