Oh, baby, baby, it's a wild world

Οταν πεσεις και εισαι μεσα στις λασπες, ολοι σου λενε σηκω...Αυτος που θα σου δωσει το χερι να σηκωθεις ομως ειναι εκει απλα και οχι οι "ολοι".Αυτος λοιπον που ειναι εκει να σε σηκωσει απο τις λασπες δεν κανει κατι σπουδαιο.. να σου δωσει το χερι να σηκωθεις ειναι μια απλη φυσιολογικη κινηση που θα την κανει αν οχι ο καθενας , θα την κανει ενα μεγαλο ποσοστο απο τους διπλα σου...Με μια βλακεια ,μια εξοδο, χαβαλε κτλ...Αυτο ομως που κανεις πριν παρεις το χερι για να σηκωθεις απο τη λασπη , η πρωτη πρωτη κινηση σου,ειναι να γυρισεις το κεφαλι πανω γιατι ξερεις οτι ειναι εκει ο "καποιος".Περιμενεις απλα το βλεμα του...αυστηρο, χαζο, παιχνιδιαρικο,αγαπης,τρυφεροτητας,θυμου, ισως και ολα αυτα μαζι.Τοτε και σχεδον παντα μονο τοτε θα δεις την επομενη κινηση που ειναι το χερι.. και θα εμφανιστει το χαμογελακι που λεει "εδω ειμαι ρε φιλαρακι τι σε νοιαζει;Απλα σηκω.. και ποιο κατω παλι εδω ειμαι γω και ποιο περα εσυ παλι.. Δεν μασαμε εμεις..." Το χερι ισως να ειμαι μακρυα να το δοσω .. το βλεμα μου ομως το χεις σιγουρο να το ξερεις αυτο παντα...το κερδισες επαξια..απλα προσπαθω να το κερδισω και γω..


Για θυμήσου καλά
Μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε
Βάλε εσύ μια φωνή
Και αν δεν είμαι εκεί .... να μη με λένε

Δεν είναι η ανάγκη
Δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει
Έχω αντέξει πολλά
Δε με ξέρεις καλά κανείς δε με ξέρει

Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις

Μπαίνω μες στη σκιά
Με τυφλώνει το φως, μ' αρρωσταίνουν οι λέξεις
Έχω βαρεθεί
Δε θέλω να εξηγώ πρέπει εσύ να διαλέξεις

Όμως στο λέω ξανά
Μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε

Βάλε εσύ μια φωνή

Και αν δεν είμαι εκεί ...
να μη με λένε

Απλα θυμισου το στα δυσκολα...οι φιλοι ειναι για μια ζωη, οτιδηποτε αλλο περναει και χανεται στο χρονο... αυτο οχι, παραμονο αν το αφησεις...