Τι με ρωτας;...

Παντα συχαινομουνα να εξηγω στιχους απο τραγουδια ,ποιηματα και παραμυθια.Πιστευω οτι ο καθενας δινει σε καθε γεγονος σε καθε μεταφορα ενα δικο του νοημα που παντα ειναι σωστοτερο απο οτι εχεις να πεις εσυ..Αρκει βεβαια να εχει μαθει να κοιταει πισω απο τις λεξεις και το αρχικο : "Μα τι λεει ο τυπος;Τι εχει πιει;"
Θελησα να κανω μια εξηγηση του τραγουδιου αλλα ειναι τοοοσα πολλα και τοσο μπερδεμενα που η "πενα" δεν βγαζει το νοημα, αυτο που νιωθεις...και εκει ειναι που λες "αστο καλυτερα.. η μουσικη ξερει να παρασερνει σε δικους της κοσμους καλυτερα απο καθε πενα..κατι σαν παγκοσμοια γλωσσσα...Παρολαυτα θες να βρεις την αρχη του μονοπατιου , να το ακολουθησεις και μετα να σε παει μονο του...Απολαυστε λοιπον



Σε λόγια πάλι θα χαθώ φτιασιδωμένα
Σαν από κείνα που πουλώ στην αγορά
Λόγια που ξέρω πως δεν νοιάζουνε κανένα
Κι εγώ τα γράφω να περάσει η βραδιά.

Κάτι τραγούδια για παράξενες αγάπες
Που επιζούν μόνο στα βάθη του μυαλού
Για όλες εκείνες τις μικρές μου αυταπάτες
Που κάθε νύχτα μου στοιχειώνουνε τον νου...

Τι με κοιτάς, τι με ρωτάς?
Ποιες αλήθειες να μάθεις ζητάς?
Τι με κοιτάς, μη με ρωτάς
Παραμύθια πουλώ της οκάς...

Μα τώρα άκου της σιωπής την μελωδία
Ξέρω θα φύγεις πριν χαράξει η αυγή
Τα λόγια τώρα πια δεν έχουν σημασία
Όσα κι αν πω θα τα ξεχάσεις το πρωί...

Μια μελωδία που την σκάρωσα για σένα
Που χεις προλάβει τρεις φορές να μ’ αρνηθείς
Κι ένας αγέρας που φυσάει λυπημένα
Μου ψιθυρίζει πως κι απόψε δε θα ρθεις...

Τι με κοιτάς, τι με ρωτάς?
Ποιες αλήθειες να μάθεις ζητάς?
Τι με κοιτάς, μη με ρωτάς
Παραμύθια πουλώ της οκάς...