και ετσι φτασαμε εδω...

Οκ ρε φίλε το καταλαβαίνω ..χώρισες σου έκανε την ζωή χάλια είσαι πεσμένος δεν θες να ζεις. Σκέφτεσαι την αχαριστία, τα τόσα που έδωσες χωρίς αντίκρισμα ,τις τόσες θυσίες σου ,την κοροϊδία που έφαγες ,τα ατελείωτα βράδια που ξενύχταγες που ήσουν πάντα δίπλα στον σύντροφο σου ..και τώρα τίποτα....ένα τσουπ!! Και πατάμε delete σε όλα !Πνίγεσαι! Σε πνίγει η αδικία...εκείνο το γιατί...
Και μετά απλά σηκώνεσαι στα πόδια σου και συνεχίζεις ... Κάπου κάπου θυμάσαι πως ένιωθες ..θυμάσαι πολύ καλά εκείνο το συναίσθημα...Ήταν από τα χειρότερα πράγματα στη ζωή σου... και παρολαυτα ρε φίλε κάνεις το ίδιο σε όποια σχέση κάνεις ...Θυμάσαι πως ένιωσες.... το ξέρεις ότι θα νιώσει έτσι και ο άλλος...και τι κανεις? Τα ίδια που έβριζες σιχαινόσουν και ορκιζόσουν ότι δεν θα κάνεις...Φέρσου σαν άντρας ρε!Η πλάκα είναι ότι την ξαναπατάς ...πάλι τα ίδια... αλλά εσύ συνεχιζεις..σε στυλ « θα κάνω και ρω το ίδιο αφού το έπαθα να δουν πως ένιωσα..»Ωραίος ρε μεγάλε!...Όχι ρε φίλε !Όσο και να προσπαθώ αυτό τον φαύλο κύκλο δεν μπορώ να τον καταλάβω! Γιατί και ο άλλος για ένα περίεργο λόγο το ίδιο θα κάνει! Τουλάχιστον ρε συ αφού το βλέπεις οτι δεν τραβάει η σχέση σου ξεκαθάρισε το μαζί της πριν την κανείς την βλακεία σου!
Αλλά βέβαια...τα δικά μας δικά μας και των άλλων πάλι δικά μας! Το σίγουρο είναι καλύτερο ε? Ε λοιπόν σου αξίζει να ζεις στον κόσμο που εσύ έχεις φτιάξει....το κόσμο του εγωισμού του κόσμου χωρίς αξίες. και ιδανικά.....εγώ προτιμάω να είμαι στην κοσμαρα μου.. είναι πολύ καλύτερα εκεί