πρωτη μερα διακοπων...

4 η ωρα το πρωι..σε μια οχι και τοσο καλης φημης συνοικια.... 2η μερα καλοκαιρινων διακοπων...1 μερα πριν την συναντιση με τα φιλαρακια...Μια συναντιση με πολλες και καλες προοπτικες να περασουμε καλα.Γενικα οι φετινες διακοπες εχουν ναι μεν αναποδιες αλλα εχουν καλες προοπτικες,...ετσι λοιπον και εσυ σαν καλο παιδι βοηθας τον μπαμπα στη διανυχτερευση...Τα περιστατικα γνωστα...»Θα μου δωσεις μια ινσουλινη του ενος φιλε?»...τα εχω συνηθησει πια....Βλεπεις τα παντα ...απο « λετσους» ,ψευτομαγκες,τσαμπουκαλεμενους,ντροπαλα παιδια,ως παιδια καλοντυμενα ευγενικοτατα ,αλλα με το παπακι και αλλα με την πορσε απεξω και την πα.ρεα να περιμενει....Αλλα σε ολους εμνα κοινο...το βλεμα τους..δεν υπαρχει χειροτερο απο το σβησμενο βλεμα..το βλεμα διχως ελπιδα...
Ετσι λοιπον με το λαπτοπι εγω ποτε να ακουω τραγουδακια και να σερφαρω στο νετ
ποτε να παιζω κανα χαζοπαιχνιδο...Οι αλλοι μεσα κοιμουνται..ειναι η «βαρδια μου»...Χτυπαει το τζαμακι μια κοπελιτσα ειναι νοστιμουλα απο οτι την ειδα απο μακρυα..και φουριοζα... ξερω απο τωρα τι θα ζητησει ..παραταω το πισι οχι και τοσο προθυμα και παω.. πριν καν φτασω στην πορτα... «2 ινσουλινες...» γνωστη η φωνη....Τι το θελα γμτ να σηκωσω τα ματια....Της κοπηκε ολη η φορα..εμενα αλλο τοσο...Σ εσυ εισαι;;;;;;;Αυτο θα θελα να πω αλλα που να βγει κουβεντα!Κοιταω σαν βλακας....μαρμαρωμενος βλακας...Και αλλο τοσο και η κοπελια....Ξαφνικα γυρναει την πλατη και φευγει τρεχοντας ....ακουσα τον λυγμο...και μετα απο λιγο την γνωστη φωνουλα.. «παμε να φυγουμε...» «Τι εγινε ρε λαλακα δε τις πηρες; Δεν φτανουν τα λεφτα;» «Παμε να φυγουμε θα σου πω..»
Ηχος απο μηχανη.... εγω ακομα στην πορτα...Απο μεσα ο μπρο... «τι θελανε ρε μικρε;»…τι να θελανε τα γνωστα..τι να πεις...Αναμνησεις...Θυμαμαι..[…]Τοτε πραγματικα σε μισησα..Το τι βρισιδι ειχες φαει δεν λεγεται ..το τι ειχα σουρει ουτε το θυμαμαι...ειχα κανει σχεδια «εκδικησης.»...Τι εκδικηση και βλακειες ...τετοιο πραγμα ουτε στον χειροτερο εχθρο μου...τι να λεμε τωρα...Δεν ξερω αν τα ηθελες για σενα η για την παρεα..(ειμαι σιγουρος οτι δεν ηταν για σενα...ειχα μαθει για καποια παρε δωσε με μια παρεα σου..)αλλα φυγε οσο ποιο γρηγορα και οσο πιο μακρυα μπορεις απο τον αργο θανατο...Το εχω δει το εργο παλι....απλα δεν φανταζομουνα για σενα κατι τετοιο.... η απλα τελικα ειμαι εντελως στον κοσμο μου....
Δυο χρονια ειχα να σε δω και σε συναντησα ξανα μια Κυριακη..κερνουσες ουζα και κονιακ στο καφενειο και τα καλα σου φοραγες σαν να τανε γιορτη....(αφιερωμενο...ευχομαι να σου το τραγουδισω....)